Ben je daar wolfje? …
“In het bos wonen de wilde dieren, In het bos, in het bos, Ben niet bang voor de wilde dieren, Ben niet bang, ben niet bang, Pas maar op daar komt de wolf, Pas maar op, pas maar op…” Een liedje dat binnenkort weer helemaal van toepassing is. De wolf is immers weer bijna terug in Wallonië! Maar wees niet bang…, de legende van de grote boze wolf staat veraf van de discrete aard van deze ongevaarlijke hondachtige.
Het Waals wolvennetwerk heeft sinds kort sterke aanwijzingen dat de wolf mogelijk naar onze contreien is teruggekeerd vanwaaruit hij sinds 120 jaar verdwenen was. Hoewel men zijn aanwezigheid nog niet met zekerheid heeft kunnen aantonen, bevestigen specialisten dat dit weldra zal gebeuren.
Het is overigens officieel: de wolf is terug bij onze Luxemburgse buren! Sinds enkele jaren breidt de wolvenpopulatie zich in Frankrijk, Duitsland en Italië zich steeds verder uit. Dankzij zijn status als beschermde diersoort kan hij nieuwe gebieden koloniseren.
Is dat goed nieuws? Het samenleven met de wolf verloopt in vele gebieden harmonieus. Hoewel we in onze kinderjaren de sprookjes waarin de wolf kinderen opeet ontelbare keren hebben gehoord, heeft de wolf niet overal deze slechte reputatie. Andere culturen in de wereld zijn de wolf veel gunstiger gezind. In Italië bijvoorbeeld werd het dier altijd beschermd, wat te maken had met de Capitolijnse Wolvin en de legende van Romulus en Remus.
Het nationaal park Yellowstone in de Verenigde Staten: het voorbeeld van een geslaagde herintroductie van de wolf
De herintroductie van de grijze wolf in het nationaal park Yellowstone in 1995 is symbolisch en ecologisch een van de belangrijkste daden voor de instandhouding van de fauna. Biologen kregen aldus een unieke kans om te bestuderen wat er gebeurt indien een roofdier naar een ecosysteem terugkeert vanwaaruit hij was verdwenen.
In tegenstelling tot wat men dacht, hebben tal van soorten hieruit voordeel gehaald. De gunstige invloed ervan werd al meteen duidelijk en duurt tot vandaag voort. Aangezien wolven vooral zieke of oudere dieren aanvallen, is het aantal wilde planteneters teruggedrongen naar normale populaties en zijn de kudden ook gezonder. Ze grazen niet meer in bergengten of valleien waar ze gemakkelijk gezien worden door de wolf. De flora heeft zich dan ook hersteld en voortgeplant waardoor de biodiversiteit toeneemt doordat ze voedsel en een schuilplaats biedt aan een toenemend aantal planten en dieren. Het herstel van de vegetatie heeft er ook voor gezorgd dat de erosie van de rivieroevers vermindert.
Laten we dus nog even afwachten alvorens loos alarm te slaan.
Hoe dan ook, de wolf heeft ons altijd doen mijmeren of huiveren…
